door Patrick van Iersel
Dit jaar ging de marathonvoorbereiding anders dan voorgaande jaren. De focus lag op de wat kortere afstanden en ook minder omvang voor wat betreft het aantal kilometers. De baantrainingen voerde ik op de weg uit en de heuveltrainingen werden vervangen door yoga en MTB. De nieuwe manier van trainen vond ik prima. Intervallen en bloktrainingen vind ik sowieso leuker dan uren lang tegen de wind inbeuken tijdens een lange duurloop. Gedurende de aanloop naar de Kustmarathon moest het vertrouwen weer groeien. De kortere afstanden gingen prima. Zo liep ik samen met een paar loopmaatjes van Zeeland Running de Big 10 in Rotterdam (PR 38.23) en werd ik tweede op het Zeeuws kampioenschap 15 kilometer in Wolphaartsdijk (PR 58.55). Al met al heb ik maximaal 8 lange duurlopen gedaan met een maximale omvang van 70 kilometer/week. Al mijn trainingen liep ik met een Stryd vermogensmeter die me op den duur steeds meer houvast gaven tijdens mijn trainingen. De week voorafgaand aan de marathon zagen de weersomstandigheden er niet zo gunstig uit en werd het tijd om ambities bij te stellen. Met windkracht 5-6 wzw en temperaturen van 20 graden plus is een snelle tijd onwaarschijnlijk en bedacht ik een strategie voor het eindklassement.
DSC_0105
Het startschot viel zoals gewoonlijk stipt om 12:00 uur in Burgh Haamstede. Al snel liep ik in het groepje met daarin de 55 plus toppers. Het tempo lag zo’n 10-15 sec/km lager dan in mijn trainingen en zo kon ik zonder al teveel moeite de eerste kilometers doorkomen. Bij Vrouwenpolder het strand op halveerde de groep en kwam ik samen met ultraloper Leo Smets steeds meer van voren te lopen. Na Domburg waren we nog maar met zijn drieën over en heb ik met Hans Verhaagen en Gillis Geschiere een bondje gesloten om samen tegen de wind in te gaan beuken. Op de Westkapelse zeedijk waaide de benen letterlijk onder je lichaam vandaan, maar na de tank kregen we de wind wat meer in de rug. Wat een genot na al die kilometers beuken! Hans was duidelijk beter in het duingedeelte richting Zoutelande en ik besloot hem maar te laten gaan en mezelf niet kapot te lopen. Op de boulevard in Zoutelande hoorde ik speaker Matthieu Warrens de nummer 1 M55 Erwin van Schaik aankondigen. Die hadden we even gemist en dus finishte ik 1 minuut achter Erwin op de derde plaats in 3:19:59 achter Hans Verhaagen 3:19:25.
Deze marathon heb ik op 88% van mijn Critical Power gelopen wat volgens trainer Jos vrij normaal is voor een marathon. Stryd voorspelde een eindtijd van 3:02 (op de weg) en dan is duidelijk dat terrein, wind en temperatuur een grotere invloed heeft dan menig hardloper vooraf incalculeert. Uiteraard ben ik blij met het behaalde resultaat. Zonder support van mijn vrouw Franny en mensen die dicht bij me staan was dat waarschijnlijk ook niet gelukt. Nu lekker herstellen en nagenieten van deze prachtige marathon.
